Program doborowy ENERGEO to darmowe narzędzie udostępniane zarejestrowanym użytkownikom strony internetowej firmy ASPOL FV. Warunkiem rejestracji jest odbycie bezpłatnego szkolenia w siedzibie głównej firmy, tzn. Łodzi. Szkolenie obejmuje swoją tematyką m.in. zasadę funkcjonowania układu dolnego źródła ciepła, jego dobór oraz sposób użytkowania programu.

Na oficjalnej stronie www producenta możemy znaleźć całkiem obszerną informację odnośnie cech charakterystycznych oprogramowania i jego funkcjonalności. Niestety na wspomnianej stronie screeny umieszczone w stopce nie mają możliwości powiększenia, w związku z czym osoba nieposiadająca wcześniejszego doświadczenia z programem nie do końca może zdawać sobie sprawę z jego prawdziwego potencjału. Tym bardziej, że nie istnieje żadnego rodzaju demo lub film instruktażowy mogące zaprezentować rzeczywiste jego funkcjonowanie. A szkoda, bo jest co prezentować.

Po zarejestrowaniu i weryfikacji konta otrzymujemy możliwość ściągnięcia 228MB paczki RAR. Instalacja jest szybka, prosta i przejrzysta (instrukcję instalacji załączono w paczce). Po kilku minutach odpalamy oprogramowanie z pulpitu za pomocą ikonki ENERgeo 3.0. Naszym oczom ukazuje się ekran powitalny.

Wygląd i struktura programu

Muszę przyznać, że z miejsca interfejs mnie bardzo pozytywnie zaskoczył. Od dłuższego czasu miałem wrażenie, że przyjazny, przejrzysty lub nowoczesny wygląd rzadko idzie w parze z programami obliczeniowymi/inżynierskimi.  Może jest w tym jakiś sens, przecież to poważne rzeczy dla poważnych ludzi. Tu, nie mogę się jednak oprzeć wrażeniu, że wszyscy twórcy oprogramowania postępujący zgodnie z powyższym schematem robią jakiś jeden wielki cholerny błąd. Pierwszy, duży plus dla ENERGEO.

W pierwszej kolejności przyjrzyjmy się strukturze programu.  Pomijając możliwość wyboru wersji językowej oraz sporadycznie pojawiającego się okienka aktualizacji, menu główne podzielone zostało na sześć ikon (przycisków):

1. „Nowy projekt” – wybór pompy ciepła i dobór wszystkich elementów dolnego źródła w 14 krokach.
2. „Projekty” – odniesienie do bazy danych zapisanych projektów z informacją o ich obecnym stanie i możliwością natychmiastowego otwarcia.
3. „ENERgeo” – otwiera okno zawierające zestawienie praktycznych informacji o używanej terminologii i stosowanej technologii.
4. „Prezentacje 3D” – zestawienie 3-wymiarowych prezentacji poszczególnych produktów wraz z ich opisem technicznym.
5. „Pliki” – zestawienie dostępnych plików (specyfikacje techniczne, katalogi i rysunki w AutoCadowskim rozszerzeniu dwg).
6. „Moje konto” – odniesienie do okna wprowadzania danych firmy/osoby prywatnej, które automatycznie zostają wstawiane do zapytania/zamówienia generowanego na zakończenie projektu.

Powyższa struktura wydaje się dobrze i logicznie pomyślana. Drugi plus dla oprogramowania i jego twórców.

Nowy projekt z ENERGEO

Przyjrzyjmy się teraz kluczowej części ENERGEO i rozpocznijmy 14-etapowy „Nowy projekt”:

1.  „Projekt”. Wprowadzenie nazwy projektu. Uff, najtrudniejsza część za nami 🙂
2. „Pompa ciepła”. Wybór pompy ciepła. Z listy rozwijalnej na podstawie danych o mocy grzewczej, chłodniczej i różnicy temperatur na wlocie/wylocie z DŹC wybieramy producenta i urządzenie. Po dokonaniu wyboru pojawią się opis producenta pompy i maksymalna wysokość podnoszenia w przypadku wbudowanej pompy obiegowej DŹC. Uwaga pierwsza (patrz poniżej).
3. „Wymiennik”. Wybór rodzaju wymiennika. Do wyboru: wymiennik pionowy (2 lub 4 rurowy o różnych średnicach) lub poziomy (spiralny, meandryczny i meandryczno sekcyjny). Po dokonaniu wyboru pojawia się zdjęcie lub schemat oraz podstawowa specyfikacja wybranej instalacji dolnego źródła ciepła.
4.  „Grunt”. Wprowadzenie wartości liczbowej strumienia energii cieplnej (tzn. ile ciepła pobierane ma być z 1mb instalacji). Można skorzystać z wartości domyślnej lub posłużyć się odpowiednią tabelą.
5. „Rury”. Wprowadzenie długości rur do i z rozdzielacza. „Do”, tzn. od właściwej części instalacji źródła ciepła (np. sondy gruntowej) do rozdzielacza, „z” tzn. od rozdzielacza do maszynowni/kotłowni, gdzie znajduje się pompa ciepła.
6. „Sekcje”. Specyfikacja liczby sekcji wymiennika gruntowego. A więc podział maksymalnej długości wyliczonej przez program na kilka części.
7. „Wyliczenia”. Pierwsze wyniki obliczeń podawane przez program. Długość całkowita źródła ciepła, długość pojedynczego odwiertu i rury dobiegowej łączącej rozdzielacz z pompą ciepła.
8. „Glikol”. Wybór rodzaju płynu pośredniczącego dolnego źródła ciepła. Do wyboru roztwór glikolu etylenowego i propylenowego. Punkt 8 jest de facto pierwszym punktem, w którym mamy do czynienia z produktem oferowanym przez firmę ASPOL FV. Po wybraniu interesującego nas płynu pojawiają się jego parametry cieplno-fizyczne.
9. „Rotametry”. Część poświęcona metodzie równoważenia układu hydraulicznego. Możliwy wybór – za pomocą rotametrów lub zaworów.
10. „Rozdzielacz”. Dobór rozdzielacza z oferty firmy ASPOL. Po wybraniu rodzaju pojawiają się rysunki dostępnych modeli. Po wybraniu samego modelu rozdzielacza pojawia się jego podstawowa specyfikacja techniczna i wybór zakończenia sekcji.
11. „Konfiguracja”. Podsumowanie wszystkich dotychczasowych wyborów i zestawienie obliczeń. Uwaga druga.
12. „El. rozdzielaczy”. Wybór dodatkowych elementów dla rozdzielaczy z oferty firmy.
13. „El. instalacji”. Wybór sporej liczby elementów dodatkowych do wykonania instalacji. Dostępne kategorie: Izolacje/otuliny, kształki HDPE do zgrzewu mufowego, kształki PE elektrooporowe, Multiblok Groslocker separacja/odpowietrzanie, zgrzewarki/nożyce, przepusty uszczelniające, kompaktowy reduktor przewodów sondy oraz rury.
14. „Podsumowanie”.  Tzn. możliwość złożenia zapytania bądź zamówienia na wybrane elementy, wydrukowania projektu/utworzenia PDFa lub też przesłanie go mailem na wskazany adres.

Projekt „Mój dom w r. 2066” uważam za zamknięty. 🙂 Teraz czas na kilka uwag i podsumowanie.

Uwagi

Uwaga pierwsza. Jestem przyznam odrobinkę zdziwiony, że zabrakło tu choć małej wzmianki o metodzie wyznaczania zapotrzebowania budynku na moc grzewczą i c.w.u., a więc i o doborze mocy grzewczej pompy ciepła. Rozumiem, że oferta firmy dotyczy źródeł ciepła, ale skoro program obliczeniowy jest już i tak bardzo rozbudowanym narzędziem, czemu nie podejść do sprawy kompleksowo? Tym bardziej, że przy obecnym wyglądzie ENERGEO brakuje już tylko tego jednego, wstępnego etapu?

Uwaga druga. W etapie 11, gdzie otrzymujemy prezentację wyników, przydałby się jakiś komentarz ze strony programu odnośnie otrzymanych wartości. Otrzymana podczas projektu „Mój dom w r. 2066” liczba Reynoldsa w rurze wymiennika wynosi 2336. Co to właściwie znaczy? To dobrze, czy źle? Fajnie byłoby, gdyby oprogramowanie jakoś się do obliczanych wartości ustosunkowywało.

Podsumowanie

ENERGEO, jest jednym z najlepszych programów doborowych dla dolnych źródeł ciepła, z jakim miałem przyjemność się zetknąć. Prosta i wygodna obsługa, duża ilość informacji praktycznych i estetyczny wygląd powodują, że jest to pozycja must have dla każdej osoby mającej choć pobieżną styczność z pompami ciepła.

Pakujcie walizki, drodzy czytelnicy, miasto Łódź czeka!